برج های دوقلوی پتروناس مالزی پاورپوینت بررسی برج های دوقلوی پتروناس مالزی

پاورپوینت بررسی برج های دوقلوی پتروناس مالزی  در سال 1991، مقامات محلی کوالالامپور تصمیم گرفتند یک منطقه تجاری متشکل از یک پارک 20 هکتاری، ساختمان های اداری، تجاری و آپارتمانی، یک مسجد و ساختمان های دیگر را در اختیار این شهر قرار دهند که تصویری از یک شهر مدرن باشد و البته. قدرت اقتصاد نوظهور مالزی در آن زمان را به جهان نشان داد. ساخت و ساز ستاره ای آن مرکز تجاری، برج های دوقلوی متمایز و منحصر به فرد برای شهر خواهد بود. برای این کار، زمین باشگاه قدیمی کشور انتخاب شد و در سال 1991 یک مسابقه بین المللی فقط با دعوتنامه برگزار شد که در آن 8 استودیو معماری مختلف شرکت کردند. طرح برنده توسط Pelli & Associates ارسال شد. این برج ها در سال 1997 تکمیل و شروع به کار کردند، اگرچه افتتاح رسمی تا 31 آگوست 1999 بود. توسعه ساخت و ساز در ابتدا قرار نبود این برج ها بلندترین برج های جهان شوند، زیرا در ابتدا حداکثر ارتفاع قله 16 متر کمتر از برج سیرز بود. با این که برج در حال ساخت است، مروجین کار با این ایده که ارتفاع آن را تا حد امکان افزایش دهند به سراغ پلی رفتند. تیم معماری دست به کار شد تا آنها را به حداقل برساند اما به اندازه ای باشد که از نظر ارتفاع ساختاری از برج سیرز پیشی بگیرد. برای انجام این کار، نیاز به محاسبه مجدد برخی از جنبه های سازه ای و قرار دادن دوباره برج ها در معرض تونل باد بود. راه حل اتخاذ شده شامل عدم افزایش تعداد طبقات و افزودن یک گنبد کوچک به برج ها، یک قله به ارتفاع 73.5 متر است که در ساختار خود برج ادغام شده و به ارتفاع فعلی: 451.9 متر می رسد. این تا حدی به هدف پیشی گرفتن از برج سیرز در شیکاگو رسید، که همچنان رکورد ارتفاع را تا طبقه آخر حفظ می کرد. این موضوع از زمان تکمیل پتروناس در سال 1998 جنجال‌هایی را ایجاد کرد تا اینکه سرانجام ساختمان تایپه 101 رکورد ارتفاع را به دست آورد و از برج‌های کوالالامپور و شیکاگو پیشی گرفت. این برج‌ها نقوش سنتی هنر اسلامی را تداعی می‌کنند و میراث مسلمانان مالزی را در کنار فناوری‌های نوآورانه ارج می‌نهند. آنها نشان دهنده تغییر در سبک آسمان خراش های ساخته شده در کوالالامپور هستند که به سبک سنتی بین المللی نزدیک تر است. پلی در پلان خود از طرح هندسی اسلیمی استفاده کرده است، با در هم آمیختن دو مربع با اندازه کم کم در بالا، که بر اساس یک نقش بسیار سنتی در فرهنگ اسلامی است، یک ستاره 12 پر شامل یک دایره در هر تقاطع. به پیشنهاد نخست وزیر داتوک سری دکتر ماهاتیر محمد و برای نمادهای اسلامی، آن را به یک گیاه ستاره هشت پر تغییر دادند. فضاها مساحت هر برج 218000 متر مربع در 88 طبقه و 427 متر ارتفاع در طبقات است. خطوط افقی مشخص قرنیزها و بریز سولی ها از بیرون هر یک از طبقات آن را برجسته می کند. پایه در پایه خود، این دو آسمان خراش توسط یک ساختمان 6 طبقه به هم متصل می شوند که علاوه بر مغازه ها و فضاهایی برای اوقات فراغت، تئاتر ارکستر فیلارمونیک Dewan، یک گالری هنری، یک کتابخانه انرژی و یک مرکز تحقیقاتی علمی را در خود جای داده است. این جزء یک یادداشت بصری از اتحاد بین دو برج، مانند مسیر پیاده روی در سطح 41-42 اضافه می کند. تریبون فوقانی و لابی ها دو برج را به هم متصل می کنند.