پاورپوینت بررسی معماری مدرسه چهار باغ اصفهان
مدرسه چهارباغ (به فارسی مدرسه چهارباغ) یکی از برجسته‌ترین آثار تاریخی شهر اصفهان (نیمی از جهان) است. بیشتر جاذبه های اصفهان در دوران صفویه (1501-1376) ساخته شده است، زمانی که اصفهان، پایتخت معروف ایران در آن زمان، به دلیل معماری و شهرسازی باشکوهش شناخته شده بود. مدرسه چهارباغ از درختان سرو کهنسال با قدمتی بیش از 300 سال، کاشی کاری های چشم نواز، گنبد و مناره های برافراشته در آسمان، حوض خیره کننده و منحصر به فرد و معماری ظریف خود بهره می برد. این بنا آخرین بنای مذهبی و تاریخی دوران صفویه است که طلاب در آن به فراگیری دین می پردازند. این بنای باشکوه در بلوار چهارباغ شهر اصفهان قرار دارد و به همین دلیل نام آن را مدرسه چهارباغ گذاشته اند. بازار نمونه ممتاز بازارهای دوره صفویه در قسمت شمالی این مدرسه و در ارتفاعی بالاتر قرار دارد. این روزها به آن بازار هنر (بازار هنر) می گویند. گفته می شود مادر شاه سلطان حسین آخرین پادشاه صفوی این بازار را برای تولید درآمد برای تامین هزینه های زندگی طلاب وقف کرده بود. بر اساس بسیاری از اسناد تاریخی، از این بنا برای دو منظور استفاده شده است. مسجد و مدرسه منبر مرمر و گنبد فیروزه‌ای آن به دلیل معماری و تزیینات زیبا، شهرت زیادی دارد. مدرسه چهارباغ نیز به دلیل زیبایی خیره کننده و کاشی کاری های متنوع، مورد توجه و تحسین علاقمندان به معماری اسلامی و بناهای تاریخی قرار گرفته است. مدرسه از بیرون دارای یک دروازه ورودی بلند و باشکوه و مناره است که در دو طبقه آجری با هفده طاق نما احاطه شده است. سردر مدرسه مزین به طلا و نقره نمونه دیگری از هنر جواهرسازی و زیورآلات در معماری صفوی است. در اطراف حیاط مدرسه ایوان های زیبایی وجود دارد که در بین آنها اتاق هایی در دو طبقه وجود دارد. اکثر این اتاق ها که محل سکونت و خواب طلاب بوده اند دارای تزئینات یکسان و مشابه هستند.