پاورپوینت بررسی تجزیه و تحلیل معماری فرودگاه بین المللی کانسای ژاپن به همراه برنامه فیزیکی معمار رنزو پیانو
نتیجه یک مسابقه بین المللی، ساخت فرودگاه بین المللی کانسای ژاپن ، که در 38 ماه توسط 6000 کارگر انجام شد، یک چالش بزرگ را نشان داد. قرار بود در یک جزیره مصنوعی (که در مراحل اولیه پروژه فقط روی کاغذ وجود داشت) که در خلیج اوزاکا قرار داشت، ساخته شود و قرار بود ترافیک را در یکی از شلوغ ترین مسیرهای ژاپن مدیریت کند تا به سه مسیر بزرگ خدمات رسانی کند. شهرهای منطقه کانسای: اوزاکا، کوبه و کیوتو. به عنوان ابزاری با دقت فوقالعاده، عملیات ترمینال کانسای باید خواستههای بسیار سختگیرانهای را در نظر میگرفت: از نقطه نظر فنی، باید با مقررات دقیق در مورد مسائل ایمنی در برابر زلزله و سونامی مطابقت میکرد. از نقطه نظر عملیاتی، باید روزانه به 100000 مسافر خدمات رسانی می کرد و آنها را در طول تقریباً دو کیلومتری خود به 42 گیت سوار شدن می برد. در این محیط مصنوعی فرودگاه فاقد بافت معماری است. شکل کشیده و سینوسی آن، که به آن ظاهر یک ارگانیسم واحد می دهد، به آسمان، دریا و طول بی پایان باند به عنوان تنها عناصر مرجع پاسخ می دهد. انحناهای ساختمان می تواند نوعی جبهه تپه یا موجی را تداعی کند که به زمین پریده و سفت شده است. اما از سوی دیگر، این ترکیب از هندسه ارگانیک و جنبه مکانیکی به هوانوردی و هواپیماهای پارک شده در مقابل خود ترمینال نیز اشاره دارد که به صورت معادل مشخصی بین جهت فرودگاه و جهت کشتی ها بیان می شود. در مطالعه جریان هوا تاثیر مهمی در طراحی هر دو دستگاه داشته است. شکل سقف از مطالعات آیرودینامیکی جامع بر روی جریان هوا در داخل ساختمان ناشی می شود. بنابراین، هوا بدون برخورد با مجرای بسته ای در مسیر خود، به دنبال شکل عرشه، از ناحیه مسافر به منطقه سوار شدن به سمت محل سوار شدن حرکت می کند، که در حرکت مداوم یک سری مجسمه های متحرک توسط هنرمند شینگو که آنها هستند، نمایان می شود. از سقف معلق هستند. با همکاری مهندس پیتر رایس، ساختاری سیال طراحی شد که حرکت هوا را تسهیل می کرد - و به طور رضایت بخشی به معیارهای اقتصادی و سرعت اجرا پاسخ می داد - متشکل از خرپاهای اصلی، قوس های نامتقارن و تکیه گاهی که سالن بزرگ را می پوشاند. دسترسی و توزیع، و با طاق های کابلی نامنظم، که بال پانسیون را می پوشاند و ریتمی ریتمیک و تکراری در نما ایجاد می کند.