پاورپوینت آشنایی با معماری اسلامی ، طاق قوس گنبد در معماری اسلامی
تحقیقات باستان شناسی وجود گنبدها را تقریباً در هر محیطی، از مدیترانه تا چین، از دوره های اولیه شهرنشینی ثابت می کند. ششم قبل از میلاد، واقع در آرپاچیا در بین النهرین. گمان می رود ساختمانی با پی گرد که قدمت آن به هزاره قبل از میلاد برمی گردد با گنبدی ساخته شده از آجر و سنگ گلی که با ملات گلی به هم چسبیده است پوشیده شده باشد. این یک تحول جالب است که دوره بین 1500 تا 1200 قبل از میلاد در مناطق دریای اژه و مدیترانه توسط مقبره های گنبدی میسنی نشان داده شده است. بزرگترین مقبره از میان نه مقبره گنبدی در یونان که به ساختمان خزانه داری آترئوس معروف است 14.50 متر ارتفاع دارد. با گنبد قطری خود از نظر اندازه و سنگ کاری در میان چنین سازه هایی خودنمایی می کند. ساخت گنبد با حلقه های سنگی (تکنیک روکش) انجام شده است که از قسمت بالایی دیوارها شروع و با بالا رفتن باریک می شوند. این نوع گنبدها که بدون ملات ساخته شده اند و تا پایان دوران روم در هنر غربی کاربرد فراوانی داشته اند، «گنبدهای کاذب» نامیده می شوند. گنبدهای کاذب که از شرق سرچشمه می گیرند به قرن ششم قبل از میلاد به ویژه در ایالت های شهر دریای اژه و مدیترانه باز می گردد. همچنین پیشگام ساختمان های گرد و گنبدی شکل (تولوس) است که پس از قرن نوزدهم پدیدار شد. اقدامات مشابه در مقیاس های بزرگتر در ساختمان های مقبره اتروسکی رخ می دهد. این سنت در معماری رومی برای برخی از مقبره ها و بناهای مذهبی مانند معابد وستا در روم و تیوولی و معبد ونوس در بالبیک مورد آزمایش قرار گرفته است. پانتئون رم که نقطه عطفی از نظر معماری گنبدی در دوران روم به شمار می رود نیز به دلیل ویژگی های متفاوت آن مورد توجه قرار گرفته است. این بنا که گفته می شود در حدود سال مسیح ساخته شده است، برخلاف معماری معبدی که تا آن روز اجرا می شد، برای ایجاد فضایی واحد و جمعی طراحی شد و ارتفاع آن 43.40 متر است. گنبد به عنوان تنها راه برای پوشش فضایی به قطر بدون استفاده از تکیه گاه داخلی (ارتفاع گنبد 43.40 متر) استفاده می شد. این گنبد که بزرگترین گنبد ساخته شده تا آن روز بود، این ویژگی را تا زمانی که گنبد میکل آنژ در کلیسای سن پیترو واتیکان به کار برد، حفظ کرد. پانتئون که بعدها پیشگام بسیاری از ساختمان‌های طراحی شده مرکزی بود، با گنبدش، تقریباً مانند اثری است که درست قبل از گسترش مسیحیت برای نظام اعتقادی توحیدی آماده می‌شد. پس از مرحله گنبد کاذب، توسعه گنبد در جهتی متفاوت با لزوم قرار گرفتن آن بر روی زیربنای پلان مربع و بررسی راهکارهای فنی و استاتیکی که این امر به همراه خواهد داشت آغاز می شود. در این صورت، پیدایش عنصر انتقالی بین زیربنای زاویه‌دار و روبنای نیم‌کره اجتناب‌ناپذیر شد و این مشکل که تنها با قرار دادن یک سنگ نبشی در ساختمان‌های کوچک حل می‌شد، نیاز به اضافه کردن آویزها، اسکینچ‌ها یا انتقال مثلثی داشت. عناصر از داخل و یک قرقره چند ضلعی از بیرون در ساختمان های بزرگ.