پاورپوینت تحلیل معماری مسجد تاریخانه دامغان
معبد تاریخانه (مسجد تاریخخانه که به مسجد ۱۰۰ دروازه نیز معروف است) در عبادتگاه زرتشتیان پیش از اسلام بوده و از آن به عنوان آتش یا معبد آتش استفاده می کرده و حدود ۲۳۰۰ سال قدمت دارد. این بنا در ابتدا به عنوان آتشکده زرتشتیان در دوره ساسانیان مورد استفاده قرار می گرفت، اما پس از سقوط امپراتوری ساسانی در قرن هشتم به مسجد تبدیل شد. از این رو این بنا به عنوان قدیمی ترین مسجد ایران شناخته می شود. مسجد تاریخانه - تاری دامغان اصطلاح ترکی خداست و خانه کلمه ای فارسی به معنای خانه است. بنابراین واژه مرکب تاریخانه به «خانه خدا» ترجمه می شود. بنا مربوط به قرن دوم هجری قمری است. و معماری آن تلفیقی از شیوه عربی-اسلامی و ساسانی است. دارای یک حیاط داخلی است که تقریباً مربع شکل و بسیار بزرگ است. در اطراف این رواق هایی با سقف های بشکه ای شکل آجری قرار دارند که بر روی ستون های ضخیم و گرد بنا شده اند. یکی از این رواق‌ها که پهن‌تر از بقیه است، در پشت دیوار خود محرابی دارد که در کنار آن منبری دارد. مسجد تاریخانه (معبد تاریخانه) به طور کلی از آجرهای آفتاب پز و قسمتی جزئی از آجر و چوب ساخته شده است.