این روستا در دهستان رودبار محمد زمانی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳90، جمعیت آن 425 نفر (۱54خانوار) بوده است. نیمی از مردم روستا به مراغی که از گویش های زبان تاتی است، صحبت می کنند و از عمده درآمد روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است.فرم روستا وشته دو بخش دارد که بخش بالایی آن در ارتفاعات بالادست جاده قرار دارد و شیب شدید کوچه و مسیرها در این بخش از جذابیت های طبیعی این روستا است . درختان میوه و بویژه بادام در این روستا فراوانند و به همین جهت به این روستا بادامستان هم می گویند این روستا چند چشمه هم دارد که یکی از چشمه ها در نزدیکی امامزاده یوسف در مجاورت این روستا است . نمای پاییزه این روستا و درختان و باغات آن ، جلوه فوق العاده ای دارد . در آبان ماه می توانید پاییز رنگارنگ را در این منطقه مشاهده کنید . حداکثر متوسط درجه حرارت در سایه برای یک ماه گرم تابستان حدود 33 درجه سانتی گراد یعنی حدود 6 درجه کمتر از هوای تهران است و حداقل متوسط درجه حرارت در یک ماه سرد زمستان (11-) درجه سانتی گراد که حدود 6 درجه سردتر از هوای تهران است .
رطوبت نسبی تابستاتی نیز در این منطقه حدود 20 درصد است .طول جغرافیایی میر از نصف النهار مبدا شرقی و عرض جغرافیایی آن شمالی می باشد . هوای خنک و دور از هر گونه آلودگی هوا و صدا ، آبهای گوارای چشمه ها ، مناظر زیبای باغها ، کوهها و مزارع و مراتع این روستا و همچنین ارتباط بیشتر با اقوام و دوستان موجب شده تا اهالی خصوصا در ایام تابستان جهت استراحت و تجدید قوا و تضمین سلامت خود به این روستا بیایند .