پاورپوینت بررسی سبک معماری بیومیمتیک\ بنیوس در کتاب خود داستان های دانشمندانی را ذکر می کند که مشاهدات جذاب خود از استراتژی های عملکردی موجود در زیست شناسی را به فناوری های نوآورانه ترجمه می کردند. قبل از انتشار کتاب او، این رویکرد به نوآوری با عباراتی مانند بیونیک، مهندسی زیستی، یا بیومیمتیک نامیده می شد. بنیوس متوجه شد که این اصطلاحات ممکن است برای خوانندگانش بسیار فنی به نظر برسند، و بنابراین اصطلاح «بیومیمیکری» را ابداع کرد. هم بیومیمیک و هم بیومیمتیک به ارائه تفکرات، رویکردها و نوآوری های کاملاً متفاوت در دنیایی متعارف می پردازند. طراحی بیومیمتیک چیست؟ چه چیزی بیومیمیک نیست عامل مهمی که بیومیمیک را از سایر رویکردهای طراحی الهام گرفته شده از زیست متمایز می کند، تاکید بر یادگیری از طبیعت برای حل چالش های عملکردی است. بیومورفیسم به طرح هایی اشاره دارد که از نظر بصری شبیه عناصر طبیعت هستند، در حالی که طرح های بیومیمتیک بر عملکرد تمرکز دارند. درک این نکته مهم است که «شبیه به نظر رسیدن» طبیعت یک شاخص قابل اعتماد برای طراحی بیومیمتیک نیست. Bioutilization، اصطلاح دیگری شبیه به biomimetic، به استفاده از مواد بیولوژیکی یا موجودات زنده در طراحی اشاره دارد. به عنوان مثال، استفاده از چوب درختان به عنوان ماده ای برای مبلمان، بیوتیلیزاسیون است.
معماری بیومیمتیک، بسیار شبیه طراحی بیومیمتیک، یک رویکرد علمی چند رشته ای برای طراحی پایدار است که بر مطالعه عمیق و به کارگیری اصول ساخت و ساز که در محیط ها و گونه های طبیعی یافت می شوند تمرکز دارد. مایکل پاولین در مقاله خود با عنوان «چگونه بیومیمیک را می توان در معماری به کار برد» که در فایننشال تایمز منتشر شد، نمونه های مختلفی از کاربردهای اولیه بیومیمیک در معماری را بیان می کند. نمونه‌های اولیه بیومیمیکری در طرح‌های لئوناردو داوینچی برای ماشین‌های پرنده و در آثار فیلیپو برونلسکی، که پس از مطالعه استحکام پوسته‌های تخم‌مرغ، گنبدی نازک‌تر و سبک‌تر را برای کلیسای جامع فلورانس خود طراحی کرد، یافت می‌شود. بر اساس این تکنیک، اکتشافات جالب و خارج از چارچوب مختلفی در معماری صورت گرفته است. برای مثال، در سال 1809، معمار دریایی سر جورج کیلی، دلفین‌ها را مطالعه کرد تا بدنه کشتی‌ها را ساده‌تر کند. و....