یکی از مشکلاتی که شاید در طراحی زمین هایی که در یک جهت کشیدگی دارند دور شدن مسافته ا ست.وجود دسترسی ها یکی از شمال ویکی از جنوب (اضلاع کوچکتر) ودو تا از ضلع شرقی (ضلع بزرگتر) توانسته مشکل دوری مسافتها را به راحتی مرتفع کند وشخص می تواند به راحتی از بیرون با طی کردن مسا فت کوتاه به قلب مجموعه دست یابد. وجود یک مسیر حرکتی پیاده از شمال به جنوب ودو تا مسیر حرکتی شرقی غربی که از در ورودی شروع شده و در مسیر حرکت خود به حیاط ها ی مرکزی راه میابد شبکه راههای جهت دست یابی به واحدها را به راحتی فراهم نموده است گستردگی و تنیدگی ساختمان ها با هم بر روی مسیرهای حرکتی موجب ایجاد سایه های خنک در این مسیرها شده وهمچنین عبور این مسیرها از بین فضاهای سبز حرکت در این مسیر ها را دلنشین میکند.