. طرح ما برای پروژه در واقع مشکل ارتباط بین فرم، فضا و ساختار بود. این پروژه از یک سال توقف به دلیل نارضایتی مشتری به استودیوی ما آمد. اسکلت و دیوارهای مانع سازه به طور کامل ساخته شد. یک فضای خالی مرکزی و هشت ضلعی وجود داشت که توسط ستونهایی احاطه شده بود، که دقیقاً همان چیزی بود که مشتری را به دلیل شکل و اندازهاش ناراضی کرده بود، این فضای خالی نمیتوانست فضای داخلی و روشنی را که او میخواست به نمایش بگذارد. ما متوجه شدیم که تنها راه برای احیای پروژه این است که این مشکل را به عنوان یک فرصت استفاده کنیم تا مانعی برای پیشرفت شویم. بر این اساس، گسترش فضای خالی مرکزی و دور ریختن قسمت جنوبی بالکن، نمای وسیع تری از چشم اندازه را فراهم می کند. در مرحله، ساختار را تقویت می کنیم و کنترل جنوبی را به بالکن بعد از آن متصل می کنیم. با انجام این کار، و برداشتن صفحات جانبی و ساختار سقف آلاچیق، حجم کلی را به شکل مکعبی تبدیل کرد. ظپس دیوار جنوبی به صورت کشسانی به سمت فضای خالی داخلی کشیده می شود، جایی که ستون ها را می پوشاند و یک اتصال بین داخل و خارج ایجاد می کند. این به دیوار اجازه داد تا نقش اساسی را به عنوان یک عنصر نماد پذیرش ایفا کند که نه تنها نیاز به ساختاری پاسخ می دهد، بلکه سعی کنید با زیبایی شناسی، عملکرد و سازماندهی فضای داخلی و خارجی درگیر شود. در پایان، سطح الزامات پلان را می کند و حس پویایی و سیالیت را در سراسر خانه ایجاد می کند. این سازمان سازمانی بدنهای را پیشنهاد میکند که در آن یک خلاء قوی اعمال میشود روی نما میتواند نور، جریان هوا و مناظر را به داخل کند تا ویژگیهای نوآورانه این کار بسیار متمایز را نشان دهد. خانه در منظره ای وسیع قرار می گیرد و مناظر دل رشته کوه های البرز را در پس زمینه به تصویر می کشد. با در نظر گرفتن طراحیهای ساختاری، استراتژی مسیری را دنبال میکند که در آن اسکلت اولیه میتواند به حجم مکعب خالص تبدیل شود که آن را در همسایگی خود متمایز میکند. نتیجه یک مکعب بود که میزبان یک صفحه الاستیک است که از کشش خلاء پویا در وجه جنوبی ایجاد میشود. کشیده شدن نما به سمت فضای خالی و ستون ها صرفاً نیازهای ساختاری را نمی کند، بلکه فضای فضایی را هم برای داخل و هم برای بیرون فراهم می کند. _یک سقف با دهانه 20 متری باید پوشیده می شد. در ابتدا، روش سازه ای تلاش کرد تا سطح نما را به عنوان یک دیوار مرتبط با سیستم باربر اعمال کند. _ساختار کلی با نرم افزار سازه محاسبه و مدلسازی شد. در مرحله بعد، برای تولید،خرپاهای عمودی متناسب با فرم معماری طراحی شده اند. بعداً سطح آسیاب شده CNC عمودی و افقی روی خرپاها (هر 50 سانتی متر) قرار گرفتند. بین هر کدام دو سطح با ورقه های پلی استایرن پر شد. _بر اساس یک مطالعه ساختاری، شبکه ای از آرمیچرها روی ورق های آسیاب شده CNC قرار داده شد، سپس یک توری فلزی نازک به اندازه 5 سانتی متر در 5 سانتی متر به توری متصل شد. سپس بتن شات کرت بر روی مجموعه حاصل شلیک شد.