بدیهی است که تفریح، شادابی جسمی و فکری مردم یکی از اهداف اصلی گردشگری است. با توجه به ثروت مالی مردم، تعطیلات با حقوق، توسعه حمل و نقل و تولید، افزایش قدرت خرید مصرف کنندگان، گردشگری تفریحی را به یک پدیده انبوه تبدیل کرده است. نیروی محرکه آن – برای از بین بردن استرس تمدنی – تفریح فعال، ایجاد رفاه، بازیابی ظرفیت کاری، حفظ و بهبود سلامتی است. این شامل انواع فعالیت های گردشگری از آشنایی با مکان های دور و عجیب و غریب یا لذت بردن از تعطیلات ساحلی و شرکت در برنامه های فرهنگی و اشکال مختلف سرگرمی بود. گردشگری تفریحی با سلامتی و گردشگری پزشکی و همچنین گردشگری سلامت دارای ویژگی های مشترک بسیاری است. امروزه گذراندن زمان با کیفیت در طول سفر برای گردشگران ورزشی مهم است. اهداف اصلی گردشگری تفریحی شامل مشارکت فعال در نوعی فعالیت تفریحی یا شرکت در یک رویداد ورزشی یا فرهنگی به عنوان تماشاگر است. ( رفتن به یک نمایش در یک تئاتر). فعالیت های تفریحی فکری نیز در چارچوب گردشگری تحقق می یابد. گردشگری فرهنگی را می توان مثال خوبی در نظر گرفت. بازدید از قلعه ها، موزه های هنرهای عامیانه، تورهای مذهبی می تواند به عنوان نمونه باشد. غذا شناسی نیز از این منظر مهم است. (مزه کردن شراب،). (Gáldi 2011). تفریح گردشگران در درجه اول به معنای فعالیت های تفریحی است که توسط مسافران انجام می شود. آنها ممکن است از آن فرصت های تفریحی استفاده کنند که توسط محیط طبیعی یا مصنوعی مقصدشان ارائه می شود.