نمای پانوراما رودخانه چائو فرایا و معبد پوتای ساوان را نمی توان از حیاط دیوارهای آجری دید. این را تنها زمانی می توان تجربه کرد که از کنار رستوران سالا به سمت عرشه کنار رودخانه رد شویم. در این مکان نمای دیگری از سالا، دیوارهای سفید خانه های شیروانی، چیدمان پلکان ها و تراس ها در امتداد اسکله را می بینیم. طرح سالا ترکیبی از دوازده اقامتگاه خصوصی است که به طور متناسب در محدوده محدودی از زمین L شکل بسته بندی شده است و نقاط کانونی پروژه را به فضاهای بیرونی تبدیل می کند. آنها هنر محلی آجرکاری را به نمایش می گذارند که در کنار سادگی و آراستگی دیوارهای سفید و راه حلی برای مشکل سیل سالانه، الهام گرفته از چاند بائوری استپ چاه در راجستان، هند است.
در Sala Ayutthaya، عرشه‌های پله‌ای به گونه‌ای طراحی شده‌اند که سیل‌آلود شوند. آنها ما را از سکوی بلند یک طبقه به همان سطح رودخانه به پایین هدایت می کنند. چهار درخت گل قرمز به نام جیک در کنار عرشه اصلی کاشته شده اند تا مکان بار در فضای باز را نشان دهند. در امتداد ساحل رودخانه باریک، پیاز ردیفی از درختان استوایی به نام کرادینگ-نانگفا (ترجمه تحت اللفظی آن درخت «زنگ فرشته» است) می کارد. گل های زنگی شکل آنها در نهایت شکوفا می شود. شاخه‌های آنها به سمت رودخانه آویزان می‌شوند و تونلی طولانی از درخت معطر را تشکیل می‌دهند. سالا آیوتایا با افزایش سن کامل تر می شود.