باغهای ایرانی از قبیل معماری، شعر، نقاشی و سایر آثار هنری، در چارچوب سنت و اصول، شیک و شیک هستند و در تنوع در اوج وحدت و تنوع در وحدت، در اوج قرار دارند. هیچ چیز غیرضروری (یا فقط برای زیبایی) در باغ ایرانی مانند معماری ایرانی وجود ندارد. آنچه مفید و ضروری است به زیبایی ارائه می شود و جنبه کمال دارد. در ساخت باغ در مناطق گرم و خشک، برای مبارزه با گرمای شدید و آفتاب سوختگی شدید، سعی کنید تا حد امکان سایه ایجاد کنید. در بیشتر نقاط ایران، این باغ پناهگاهی برای آسیب دیدگان (گرما زده) و معتقدان به ناسازگاری محیطی و خشونت است. سپر از گرمای سرد و گرم کویر است. این ترکیب ظریف، منسجم و انعطافپذیر است و با حوادث سندبلاست و وارد شدن ناگهانی علفزارها و هدف حملات پر رونق مرتبط با تغییرات محیطی، مجذوب کننده است. باغ ایرانی با این وجود یک اثر هنری زیبا، همه کاره، همه کاره و کاربردی است. باغ ایرانی متناسب، با وقار، شکوهمند، مرتبط با کارایی، سودآور، راضی به آبادانی، آباد و پایدار است. با این حال، طراحی او به خوبی طراحی شده و هماهنگ است، او اصول را در هوای خوب و حتی در هوای مرطوب توصیه می کند و بهترین نتیجه را کسب کرده است. باغ ایرانی پاسخگوی نیاز است. از نیازهای اقلیمی گرفته تا نیازهای فردی، حتی نیازهای حیوانات خانگی و باغ ها، بهترین نتیجه را دارد. و همه چیز مزخرف نیست. ابعاد متعادل مربا، گیاه، آب و اندازه انسانی یکی از ویژگی های اصلی باغ های ایرانی است. این صفت حاصل قاعده منطق عقلی، حاصل ملاحظات و تجربیات محیطی و به دلیل تناسبات است. در باغ سرسبز ایرانی، تنوع طولانی مدت گل های رنگارنگ، پویایی و حضور شاداب آب، چرخش شگفت انگیز و نواختن ریتم های آبکی، صدای دلنشین پرندگان، لطافت های هوا، عطرهای فضا، زیبایی و سادگی منظره، اثربخشی نهایی زیبایی همه از جنبه های نظم هستند.