خانه های هوشمند خانه های هوشمند خانه ای است که با استفاده از دستگاه های متصل به اینترنت، امکان نظارت و مدیریت از راه دور لوازم و سیستم ها مانند روشنایی و گرمایش را فراهم می کند. فنآوری خانه هوشمند که اغلب به آن اتوماسیون خانگی یا domotics نیز گفته میشود (از لاتین Domus به معنی خانه)، امنیت، راحتی، راحتی و بهرهوری انرژی را برای صاحبان خانه فراهم میکند و به آنها اجازه میدهد دستگاههای هوشمند را کنترل کنند، اغلب توسط یک برنامه خانه هوشمند بر روی آنها. گوشی هوشمند یا سایر دستگاه های تحت شبکه بخشی از اینترنت اشیا (IoT)، سیستمها و دستگاههای خانههای هوشمند اغلب با هم کار میکنند، دادههای مصرف مصرفکننده را بین خود به اشتراک میگذارند و اقدامات را بر اساس ترجیحات صاحب خانه خودکار میکنند. نمونه هایی از فناوری خانه های هوشمند تقریباً در هر جنبه ای از زندگی که فناوری وارد فضای خانگی شده است (لامپ ها، ماشین ظرفشویی و غیره) جایگزینی برای خانه هوشمند معرفی شده است: تلویزیونهای هوشمند به اینترنت متصل میشوند تا از طریق برنامههایی مانند ویدیو و موسیقی درخواستی به محتوا دسترسی داشته باشند. برخی از تلویزیون های هوشمند همچنین دارای تشخیص صدا یا ژست هستند. سیستمهای روشنایی هوشمند، مانند Hue از Philips Lighting Holding B.V. علاوه بر اینکه میتوانند از راه دور کنترل شوند و سفارشی شوند، میتوانند تشخیص دهند که چه زمانی سرنشینان در اتاق هستند و نور را در صورت نیاز تنظیم کنند. لامپ های هوشمند همچنین می توانند خود را بر اساس در دسترس بودن نور روز تنظیم کنند. ترموستاتهای هوشمند، مانند Nest از شرکت Nest Labs، با Wi-Fi یکپارچه عرضه میشوند و به کاربران امکان میدهند دمای خانه را زمانبندی، نظارت و از راه دور کنترل کنند. این دستگاه ها همچنین رفتارهای صاحب خانه را یاد می گیرند و به طور خودکار تنظیمات را تغییر می دهند تا حداکثر راحتی و کارایی را برای ساکنان فراهم کنند. ترموستات های هوشمند همچنین می توانند مصرف انرژی را گزارش کنند و به کاربران یادآوری کنند که فیلترها را عوض کنند.