پاورپوینت بررسی نقش و اهمیت فرهنگ شهرهای ایران - شناسایی. واژه‌های «ایران» به‌عنوان نام تمدن و «ایرانی» به‌عنوان نام ساکنان فلات بزرگی که بین دریای خزر و خلیج فارس قرار دارد، بیش از دو هزار و پانصد سال است که به‌طور مستمر استفاده می‌شود. آنها مربوط به اصطلاح "آریایی" هستند و گمان می رود که این فلات در دوران ماقبل تاریخ توسط مردمان هند و اروپایی از آسیای مرکزی اشغال شده است. از طریق بسیاری از تهاجمات و تغییرات امپراتوری، این نام ضروری به عنوان یک نشانگر شناسایی قوی برای تمام جمعیت های ساکن در این منطقه و بسیاری از سرزمین های مجاور که به دلیل فتح و گسترش تحت نفوذ آن قرار گرفتند، باقی مانده است. جغرافی دانان یونان باستان این قلمرو را پس از قلمرو فارس که مقر امپراتوری هخامنشیان باستان بود، «پارس» نامیدند. امروزه در نتیجه مهاجرت و فتوحات، مردم هند و اروپایی، ترک، عرب و قفقازی تا حدی ادعای هویت فرهنگی ایرانی دارند. بسیاری از این مردمان در قلمرو ایران امروزی ساکن هستند. در خارج از ایران، کسانی که با تمدن بزرگ‌تر همذات پنداری می‌کنند، اغلب نام «فارسی» را برای نشان دادن وابستگی خود به فرهنگ به جای دولت سیاسی مدرن ترجیح می‌دهند. این امر در مورد برخی از اعضای جمعیت مدرن ایرانی مهاجر در ایالات متحده، اروپا و جاهای دیگر نیز صادق است. موقعیت و جغرافیا. ایران در جنوب غربی آسیا و عمدتاً بر روی فلاتی مرتفع واقع بین دریای خزر در شمال و خلیج فارس و خلیج عمان در جنوب واقع شده است. مساحت آن 636300 مایل مربع (1648000 کیلومتر مربع) است. همسایگان آن در شمال آذربایجان، ارمنستان و ترکمنستان هستند. در شرق، پاکستان و افغانستان؛ و در غرب ترکیه و عراق. مرز کل ایران 4770 مایل (7680 کیلومتر) است. تقریباً 30 درصد از این مرز ساحلی است. پایتخت تهران (تهران) است. فلات مرکزی ایران در واقع یک صفحه زمین ساختی است. حوضه ای را تشکیل می دهد که توسط چندین رشته کوه بلند و به شدت فرسایش یافته احاطه شده است، عمدتاً کوه های البرز در شمال و رشته زاگرس در غرب و جنوب. زمین شناسی بسیار ناپایدار است و باعث ایجاد زلزله های مکرر می شود. چندین آتشفشان مهم، از جمله کوه دماوند، بلندترین قله کشور با ارتفاع تقریبی 19000 فوت (5800 متر) نیز در این کشور حلقه زده اند.