پاورپوینت بررسی سبک معماری اصفهانی و مهمترین بناهای شیوه اصفهانی - معماری ایرانی یا معماری ایرانی معماری ایران و بخش‌هایی از بقیه غرب آسیا، قفقاز و آسیای مرکزی است. تاریخچه آن به حداقل 5000 سال قبل از میلاد برمی‌گردد و نمونه‌های بارز آن در منطقه وسیعی از ترکیه و عراق تا ازبکستان و تاجیکستان و از قفقاز تا زنگبار توزیع شده است. ساختمان‌های ایرانی از کلبه‌های دهقانی گرفته تا چایخانه‌ها و باغ‌ها، آلاچیق‌ها تا «بعضی از باشکوه‌ترین سازه‌هایی که جهان تا کنون دیده است» متفاوت است. علاوه بر دروازه‌ها، کاخ‌ها و مساجد تاریخی، رشد سریع شهرهایی مانند پایتخت، تهران (معماری تهران) موجی از تخریب و ساخت‌وسازهای جدید را به همراه داشته است. معماری ایرانی تنوع زیادی را از نظر ساختاری و زیبایی شناختی از انواع سنت ها و تجربیات به نمایش می گذارد. بدون نوآوری های ناگهانی، و با وجود آسیب های مکرر تهاجمات و شوک های فرهنگی، به "فردیتی متمایز از سایر کشورهای مسلمان" دست یافته است. فضیلت‌های مهم آن عبارتند از: "احساس مشخص برای فرم و مقیاس؛ ابداع ساختاری، به ویژه در ساخت طاق و گنبد، نبوغ برای تزئین با آزادی و موفقیتی که در هیچ معماری دیگری قابل رقیب نیست". از قدیم الایام، موتیف شکل‌دهنده هدایت‌کننده معماری ایرانی، نمادسازی کیهانی آن بوده است که «به وسیله آن انسان با قدرت‌های بهشتی در ارتباط و مشارکت قرار می‌گیرد». این مضمون نه تنها به معماری ایران یکپارچگی و تداوم بخشیده، بلکه منشا اولیه شخصیت عاطفی آن نیز بوده است. به گفته آرتور پوپ، مورخ و باستان شناس ایرانی، برترین هنر ایرانی، به معنای واقعی کلمه، همیشه معماری آن بوده است. برتری معماری در هر دو دوره قبل و بعد از اسلام صدق می کند.