آکوستیک در واقع شاخه‌ای از فیزیک است که بر مطالعه صدا تمرکز دارد: نحوه تولید، انتقال، کنترل و دریافت آن و تاثیرات این فرآیند. همانطور که در معماری کاربرد دارد، آکوستیک فرآیند استفاده از روش‌های طراحی ساختمان و ساخت و ساز برای به کارگیری خواص صوت به بهترین اثر است. آکوستیک معماری شامل طراحی یک ساختمان برای کنترل چگونگی انعکاس امواج صوتی از فضای داخلی آن به گونه‌ای است که وضوح را به حداکثر می‌رساند، صدا را در مناطقی که مناسب است تقویت می‌کند و سطوح نویز را در جایی که انجام این کار مفید است کاهش می‌دهد. انجام این کار مستلزم در نظر گرفتن چندین فاکتور، از جمله هندسه اتاق و مواد مورد استفاده در ساخت و ساز - به ویژه کیفیت جذب صدا یا افزایش آنها است. سیستمهای مکانیکی نیز می‌توانند نقش داشته باشند: فن‌ها، موتورها و سایر اجزای مکانیکی می‌توانند صداهایی ایجاد کنند که باعث حواس‌پرتی ناخواسته شده و ممکن است در انتقال ارتباطات اختلال ایجاد کند. معماران هنگام طراحی ساختمان هایی با سطوح، اشکال و سیستم های مکانیکی مناسب برای توزیع و کنترل موثر صدا، این عوامل را در نظر می گیرند. جالب توجه است، تحقیقات نشان داده است که در واقع یک شکل اتاق بهینه برای دستیابی به آکوستیک عالی وجود دارد: مستطیل شکل است و با استفاده از نسبت طلایی (8 فوت ارتفاع، 12.8 فوت عرض و 18.64 فوت طول) ساخته شده است. وقتی صحبت از مواد می شود، مواد نرم تر مانند فرش، عایق فایبر گلاس و لایه های فوم به خوبی صدا را جذب می کنند، در حالی که مواد سخت تر مانند بتن و آجر تمایل به انعکاس آن دارند. چوب می تواند صدا را به خوبی منعکس کند، اما اگر سوراخ هایی در آن ایجاد شود، می تواند آن را نیز جذب کند. قطعات مکانیکی را می‌توان در فاصله‌ای از اتاق‌ها قرار داد تا تاثیر آنها بر آکوستیک به حداقل برسد، و همچنین می‌توان از کنترل‌های نویز مانند عایق و فناوری استفاده کرد.