هنر و معماری اسلام چیزی بیش از یک تجربه زیباشناختی یا فضایی است. این یک دید نمادین از یک واقعیت بالاتر را نشان می دهد. به عنوان مثال، معماری هنر نظم دادن به فضا است. وقتی معماری ریشه در یک سنت مقدس دارد، این حس نظم را از فضای فیزیکی به بیان نظم متافیزیکی گسترش می دهد. تزیین معماری اسلامی با رسم الخط، نقوش هندسی و اشکال عربی را نباید صرفاً به عنوان تزیین سطح یا به کارگیری سطحی نقوش درک کرد. این دکوراسیون را باید به عنوان یک عنصر اساسی در ترکیب کلی معماری در نظر گرفت. این تجلی مرتبه بالاتری از وجود است - به معنای واقعی کلمه زیبایی است: "کیهانی کردن". معمار به طور آگاهانه اشکال، الگوها و ریتم هایی را که در اطراف خود در طبیعت می بیند منعکس می کند، بنابراین تایید می کند که کار او جدا نیست، بلکه به عنوان بخشی از خلقت خدا بر روی زمین است. معماری سنتی اسلامی کاملاً منعکس کننده این شعور معمار است. هرگز درگیری، سرپیچی یا تسخیر محیط اطراف وجود نداشت. این در معماری اسلامی است