این بنای گرانبها متعلق به یکی از تجار بزرگ شیرازی به نام عبدالصاحب شاپوری است که در سال های 1310 تا 1315 توسط معمار معروف شیرازی ابوالقاسم ساخته شده است. خانه و باغ شاپوری نمونه کمیاب از آن دوران و نمایانگر نوآوری و خلاقیت در برنامه ریزی، نما و طراحی سازه است. ابداعات به کار رفته در ساخت این باغ، آن را به باغی ایرانی و اروپایی تبدیل کرده است. از ویژگیهای ارزشمند معماری عمارت چاپوری میتوان به تزیین نمای غربی (اصلی) ستونهای گچی حکاکی شده مدور و کاشی کاری طرح فلهال جلوی ایوان فوقانی اشاره کرد. همچنین در باغ شاپوری انواع درختان انجیر، انار، پرتقال، خرما، رز، شمعدانی، سرو، افرا، چنار و درختان میوه را میبینید. این بنای تاریخی با مساحتی بالغ بر 5000 مترمربع و پلانی مانند سرداب و غرفههایی به مساحت حدود 1000 مترمربع و دو طبقه، در اوایل دوره پهلوی 1310-1315 هجری قمری به ثبت رسیده است. ایران این بنای تاریخی تا دهه 70 هجری قمری مورد استفاده خانواده شاپوری قرار داشت و چندین سال مورد بی مهری قرار گرفت تا اینکه در سال 1378 توسط سازمان میراث فرهنگی استان فارس خریداری و در فهرست میراث فرهنگی ایران به ثبت رسید. من بودم. این بنا با مساحت 840 متر مربع و در دو طبقه در زمینی به مساحت 4635 متر مربع به سبک معماری قاجاری ساخته شده و از اولین بناهایی است که با رویکرد لیبرال به معماری طراحی شده است